Nestlé #3: Over flets gekleurde Smarties en etiketten

Nederlanders zouden eigenlijk ook groente bij de lunch moeten eten. Nestlé probeert ons daarbij te helpen. Vroeger ging het vooral om zoveel mogelijk chocolade verkopen. Maar dat gaat nu heel anders. ‘Gezondheid’, ‘verantwoordelijk omgaan met kinderen’, ‘suiker’, het speelt allemaal een rol (2de blog). Consumenten zijn nu ook veel meer betrokken. Daarover meer in deze blog over ‘s werelds grootste levensmiddelenproducent.

10 jaar geleden lazen verreweg de meeste mensen überhaupt geen verpakkingen. Tegenwoordig is dat gelukkig anders. Mensen zijn veel meer betrokken bij wat ze eten. Gelukkig maar! “We snappen best dat als je sommige ingrediëntendeclaraties leest, dat je dan denkt: ‘hè?!’ Die betrokkenheid vinden we positief. Dus we proberen aan die behoefte te beantwoorden,” vertelt Valerie. “Je bedoelt de E-nummers eruit halen?” vraag ik. “Feitelijk gaat het om begrijpelijke ingrediënten. Producten samenstellen uit ingrediënten die mensen begrijpen en herkennen.” antwoordt Valerie. (Uitleg over ingrediëntendeclaratie en voedingswaarde op de verpakking staat in de blog over Questionmark)

Marc strooit het doosje Smarties leeg op mijn blaadje. “Wat je zegt: E-nummers eruit halen. Corrigeer me als ik wat verkeerd zeg, maar ik denk dat daar geen enkel E-nummer meer in zit. “Geen kunstmatige kleurstoffen,” verduidelijkt Valerie. “Vroeger was de lijst E-nummers bij Smarties heel lang,” weet Marc. “Kijk maar naar die kleuren, die waren in mijn kindertijd ‘super flashy’.” Ja, ik geloof hem wel, wat ik me van Smarties herinner, is dat ze een stuk groter waren en inderdaad veel feller gekleurd.

Ik heb natuurlijk ook hier mijn E-nummer vraag gesteld: ‘Heeft het reduceren van E-nummers geleid tot minder gezonde producten? Met meer suiker, zout of verzadigd vet.’ Waarschijnlijk niet. Valerie noemt een voorbeeld waar Nestlé ervoor gekozen heeft om het gistextract in het product te laten, omdat er anders zout aan toegevoegd zou moeten worden. De smaak moet goed zijn. De voedingswaarde heeft de hoogste prioriteit. Gelukkig maar. (Uitleg: Gistextract wordt gebuikt als smaakmaker in plaats van MSG of E621, maar heeft inmiddels ook een slechte reputatie bij de consument, net als MSG.)

Ook daar is Nestlé mee bezig. Zout uit de producten halen. Maar dan moeten mensen het niet weer zelf gaan toevoegen. Marc ziet de noodzaak dat het sneller moet, die zoutverlaging. Transparantie, uitleggen waarom, kan daarbij helpen. Het stimuleren van groente eten via de maaltijdmixen is natuurlijk ook een mooi voorbeeld. Die kwamen we in de vorige blog al tegen. Hoewel het zout nog wat hoog was, naar mijn gevoel.

“Naast herformuleren, minder zout, suiker, verzadigd vet zijn we ook bezig met portiegrootte. Het verkleinen ervan. En daarnaast willen we een stukje ‘portion guidance’ geven. De porties intuïtief maken (zodat je zonder nadenken gezondere keuzes maakt). Want als je van deze (chocolade mini’s in schaaltje op tafel) er 30 eet, dan schiet je er nog niets mee op,” vertelt Valerie. “Je moet zorgen dat mensen dat dan niet gaan doen.”

Transparantie kwam ter sprake, dus ik bracht het gesprek op Questionmark. De blog hierover kwam juist in die week online. Marc en Valerie kennen Questionmark. Op mijn vraag wat ze ervan vinden, kreeg ik een genuanceerd antwoord. De meeste consumenten gebruiken zo’n app heel kort. Aan de andere kant door gebruik te maken van nieuwe technologie kun je meer jonge mensen bereiken. “We willen ze voorzien van alle informatie over onze producten,” vertelt Valerie. “Binnenkort komen ze langs om te praten.” Over de stoplichten was ze niet zo enthousiast want, met de juiste portie en frequentie, mag je best genieten van een KitKat. Die zal inderdaad wel een rode ‘Nee’ krijgen in de Questionmark app bij ‘Gezond’, verwacht ik.

In Europa heeft de levensmiddelenindustrie de Dagelijkse Voedings Richtlijn geïntroduceerd. (in het Engels: Guideline Daily Amounts, ofwel GDAs). De hoeveelheid energie, zout, suiker en verzadigd vet staan uitgedrukt als % van de maximale aanbevolen hoeveelheid. Het doel is consumenten te helpen kiezen. Nestlé is voorstander van dit systeem.

Op mijn vraag wat ze van het Vinkje vinden, antwoordt Valerie dat Nestlé de intenties wel ondersteunt. Ook is het positief dat meerdere partijen hierin samenwerken om zo consumenten te helpen kiezen. De 2 kleuren (groen en blauw) zijn verwarrend, en de achterliggende criteria niet duidelijk voor mensen. Op mijn vraag of Nestlé heeft overwogen ook deel te nemen aan het initiatief antwoordt Valerie dat de voorkeur uitgaat naar het GDA systeem, wat volgens haar objectiever is. Er zijn overigens wel landen waarin Nestlé meegaat met de daar geïntroduceerde vorm van etikettering, zoals in Ierland en Groot Brittannië: stoplichten gecombineerd met GDAs. En in Nieuw Zeeland en Australië waar een 5-Sterren systeem is geïntroduceerd (Health Start Rating system).

Tot zover de 3 blogs over de grootste levensmiddelenproducent van de wereld, Nestlé. Het bedrijf richt zich heel sterk op de consument in de lokale markt. Ik ging er vanuit dat ‘groot’ ook ‘invloedrijk’ betekent. Dus als marktleider, ook leidend in verbeteren van het productaanbod (kern van deze blog). De potentie is er wel….

Hoe zou het er dan uit moeten gaan zien? Andere producten verkopen? Laat weten wat jouw ideeën zijn en reageer op deze blog.