Hutten: een stap terug doen door Corona
In een brief aan het ministerie van Economische Zaken en Klimaat liet de branchevereniging voor cateraars weten dat cateraars sterker geraakt worden door het coronavirus dan de horeca in het algemeen. Onderwijsinstellingen, kantoren, evenementen, allemaal plekken waar de catering niet langer nodig is. Maar de vaste lasten lopen wel door. Toen ik Bob Hutten, eigenaar van Hutten in Veghel, sprak, vertelde hij me dat ze nog maar 10% van de normale omzet draaien. Hutten levert ook aan verzorgingshuizen en ziekenhuizen. Gelukkig, dacht ik. Maar mensen met Covid-19 hebben geen eetlust. En laat Hutten nou net leveren aan twee van de zwaarst getroffen ziekenhuizen van het land.
Bij Hutten doen ze het samen
Hiernaast is Hutten actief in de party catering, de bedrijfscatering, de food service markt en de hospitality markt. Er zijn in totaal zo’n 2200 mensen actief binnen het bedrijf. Bij Hutten noemen ze dit geen medewerkers, maar samenwerkers. Want ze doen het allemaal samen. Duurzaamheid staat hoog in het vaandel bij Hutten. “We hebben de regie over de hele keten,” vertelt Bob. “Omdat we het belangrijk vinden om precies te begrijpen wat de boer doet met een product.” Hierop kiezen ze de boeren waar ze mee werken zelfs uit. Wanneer de boer zijn producten levert worden deze binnen afzienbare tijd door Hutten zelf verwerkt en verspreid over hun 250 locaties.
Een duurzaam en creatief bedrijf
Naast duurzaamheid zijn ook creativiteit en maatschappelijk belang belangrijk voor Bob en zijn samenwerkers. Zo is hij een aantal jaar terug gestart met de Verspillingsfabriek. Hij kon grootschalige voedselverspilling niet langer laten gebeuren. Nu worden door dit initiatief verse groenten die bij telers, versnijders of groothandels overblijven gered. In plaats van in de prullenbak belanden de kopjes, kontjes en stronkjes van groenten nu in sauzen of soepen. De medewerkers in de verspillingsfabriek zijn veelal mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Ook hun talenten mogen volgens Bob niet verspild worden.
Dit hebben we nog nooit meegemaakt
Voor Bob begon de realiteit van de coronacrisis in te dalen toen Nike op 1 maart al hun bedrijfsrestaurants, die zij cateren, sloot. “Zoiets hadden we nog nooit eerder meegemaakt.” Inmiddels zijn 70% van de bedrijven waar Hutten aan levert gesloten. Bob merkt dat ondernemers worden aangespoord om creatief te zijn. “Zoek nieuwe markten, maar nieuwe producten,” legt hij uit. “Maar zo werkt de markt niet, en de markt is kapot.” Hij vertelt me dat hij in zijn 35 jaar ondernemerschap best wel wat crisissen heeft meegemaakt, maar geen enkele waarbij de markt ineens verdween. “Je kunt wel creatief zijn en nieuwe producten of diensten bedenken,” begint hij. “Maar als er geen markt is, dan houdt het toch op.”
Dan maar naar de supermarkt?
Waar de markt nog wel volop aanwezig is, is binnen de retail. En dan voornamelijk op het gebied van food. “Maar het probleem met die markt,” begint Bob, “is dat hij enorm gesloten is.” Supermarkten, legt hij uit, zijn onderdeel van een systeem wat lastig binnen te dringen is. “Het is een zeer georganiseerde wereld waarin grote spelers elkaar goed begrijpen.” De trajecten om binnen te komen duren erg lang. En zeker nu zal dat niet makkelijk gaan. “Wat moet je dan?” Vraagt Bob zich af. “Je producten aan particulieren aanbieden?” Hij denkt dat afhaalservices met het oog op de richtlijnen van het RIVM niet erg verstandig zijn. “En het is ook niet dat dit de bedragen die je mist compenseert.”
Een stap terug, voor we vooruit kunnen
Als ik Bob naar de toekomst van duurzaamheid vraag, zegt hij het somber in te zien. “Er was de laatste jaren een stuk meer bewustwording rondom duurzaamheid,” stelt hij. Maar duurzaamheid is niet hoe je deze crisis het hoofd biedt. Dat is geld. “Er is niemand die nu naar de bank gaat en zegt; ik wil duurzaamheid, want dan overleef ik het.” Volgens Bob is het oude economische systeem te hardnekkig om na de crisis ineens in een duurzaam verdienmodel te belanden. “We zullen het oude systeem eerst terug op moeten bouwen, voor we weer door kunnen gaan met verduurzamen.” Ook denkt hij dat de consument duurzaamheid op een lager pitje gaat zetten. Mensen willen na zo’n crisis al minder geld uitgeven. “Als je product of dienst dan alleen maar duurder wordt omdat je wil verduurzamen,” vertelt hij, “dan snap je wel, dat is twee stappen terug.” Voor Bob dreigt dus nog een moeilijke tijd.
Een chip voor iedereen
Hoe gaat onze wereld dan duurzamer en gezonder worden? Volgens Bob is daar geen pandemie voor nodig, maar technologie. Hij legt me uit dat gezond eten voor iedereen anders is. “Dat heeft te maken met de macrobiologie in je darmen en je DNA-profiel.” Er is in principe genoeg technologie om je eigen gezondheid op peil te houden. Stappentellers en voedselinname apps bijvoorbeeld. “Het is een kwestie van tijd tot er een device op de markt komt die dit allemaal combineert.” Bob denkt niet dat dit nog heel lang gaat duren. Een jaar of 5. “De trends die we al zagen zullen na corona wel doorzetten,” zegt hij. Bob denkt bijvoorbeeld dat de eiwittransitie van dierlijk naar plantaardig niet zal stoppen. “Maar zo’n bandje of chipje, dat gaat pas echt de wereld veranderen.”