Hutten deel 3: Bruggen slaan naar gezondheid

“We kunnen wel gezonde spullen neerzetten, maar als ze die niet kopen…” Deze laatste blog voor HAS Voedseldialoog over mijn interview met Bob Hutten gaat over gezondheid: verleiding, het randje opzoeken bij zoutverlaging, en verder: geen rommel. En de wichelroede.

De kok centraal bij Hutten. Binnen 24 uur moet het eten in de monden van de klanten zitten. Distributie en logistiek doet Hutten zelf. Het is een gesloten keten, zoals dat heet. En ze maken gebruik van hun eigen voedingsleer. Met daarin: kookprocessen, zoveel mogelijk onbewerkt, maar ook: geen onnatuurlijke E nummers, geen schadelijke additieven. Op mijn vraag: Wat is bewerkt?  “Daarmee bedoelen we eigenlijk dat er geen rommel in verwerkt is.” Rommel? “Iets wat er niet in hoeft te zitten, een smaakversterker, bijvoorbeeld”.

Dat is het advies. Bob: “Je moet dit de tijd geven. Je kunt niet zomaar beginnen te schreeuwen dat je geen zout meer in iets wilt hebben en geen zout serveren. Soms richten we er de aandacht op, willen mensen laten proeven. Je moet het langzaam afzwakken. We zoeken het randje op. Dat hebben we ook geleerd. We waren eerst begonnen met spullen maken zonder zout, maar dat vonden klanten niet lekker.”

Hutten levert aan sommige klanten een Vitaliteit bonus systeem, daar hoort een hele communicatie omheen. Het bedrijf, de klant, sponsort eigenlijk de gezonde producten. “We leggen het systeem wat we hebben ontwikkeld voor aan het bedrijf. Om hun werknemers vitaler te laten worden. De frikadel kost 2.50, een kroketje 1.50 en de salade 0.60 cent. Daarnaast doen we aan ‘nudging’, dat wil eigenlijk zeggen dat je slim je balie inricht. Die cola staat er wel, maar je moet goed kijken. We verleiden mensen gezondere keuzes te maken.”

Je kunt ook meedoen met een food challenge, die duurt 6 weken. Je schrijft je dan in. Het werkt met een App, 1 tot 5x per dag krijg je adviezen die op jou zijn afgesteld. Het is gekoppeld aan het bedrijfsrestaurant. Je krijgt ook een diner-tip mee. En uitleg over koolhydraten, vetten, peulvruchten. De resultaten zijn heel leuk. Mensen voelen meer energie.

“Dan zijn er ook nog de contexten: het beste sportrestaurant, het beste schoolrestaurant, de bioscoop.” Wat doe je met het schoolrestaurant? vroeg ik Bob. “We zijn daar al lang mee bezig. Nu met het St Lucas in Eindhoven. Eigenlijk zouden we dat met de HAS moeten doen. Studenten bepalen wat het schoolrestaurant moet doen. We kunnen wel gezonde spullen neerzetten, maar als ze die niet kopen… Dus hiervoor is een App ontwikkeld. We begonnen met 15 studenten, nu zijn er nog 5. Het is lastig. Studenten weten het ook niet, ze hebben geen verstand van voeding. Toch proberen we een brug te slaan. Ze kunnen producten die ze kopen ‘liken’ en ‘dis-liken’ en als ze het ‘dis-liken’ gaat het uit het assortiment. Het nieuwe schooljaar willen we echt van start gaan.

“Ik wil graag aan het einde van het jaar een doelgroepenvoeding-bedrijf. Als construct voor innovatie. Kennis moet verzameld worden, rondom die ziektes, en dat moet vertaald worden in menu’s.” Wat gaat dat bedrijf dan verkopen? “Ja bijvoorbeeld: workshops over gastvrijheid en de maaltijd. Maar ik heb er ook een ideële doelstelling bij: de kennis moet beschikbaar blijven voor die patiënt, die kanker heeft en thuis zit. Die moet kunnen koken op basis van de laatste adviezen rondom voeding voor slokdarmkanker. Dat kun je nu al vinden bij kankerinfo.nl.“

“Waar ik minder in geloof is 3D foodprinting. Dan raak je de ziel van het voedsel kwijt. De medische toepasbaarheid, (voor mensen met kauw-en slik problemen) begrijp ik wel. Maar ik ben wel van de bezieling van het eten. Ik ben misschien wel de enige mafkees die met een wichelroede op eten loopt. De biologische komkommer, bijvoorbeeld heeft meer energie, de wichelroede klapte dicht, dat gebeurde niet bij de doorgefokte komkommer.”

Waar Bob in gelooft is lidmaatschap: “Binnenkort kan je lid worden van Hutten. Dan denken we met je mee. We kunnen een pakket voor je maken en je helpen met 6-8 eetmomenten per dag. Waarbij onze ziel zichtbaar wordt, daarmee kan je je identificeren.”

Tot slot, ik vond Bob inspirerend met zijn 1600 ‘samenwerkers’ laten zien dat je geld kunt verdienen EN betekenis geven. Gezondheid past daar natuurlijk prima bij. Die wichelroede is wel echt wat anders dan voedingswaarde. Toch ook maar eens proberen…?