Gastblog – Gerlinde van Santen: Een poldermodel over E-nummers?

Op het moment dat ik deze blog schrijf, is net de tweede poging tot het vormen van een regering gestrand. Weer op het hetzelfde punt als de vorige keer. Twee standpunten op een bepaald onderwerp, die onverenigbaar bleken.

Discussie over E-nummers

Het deed me denken aan de discussies over E-nummers. Ook hierbij zijn er twee standpunten te zien. De tegenstanders van het gebruik van E-nummers, die roepen dat het vergif is, dat alle welvaartsziekten door E-nummers komen, een complot van de voedingsmiddelenindustrie met de regering is… je kunt het zelf verder aanvullen.

Gevoelens van de consument

Het grootste deel van deze argumenten hebben met gevoelens van de consumenten en het gebrek aan vertrouwen in onze voeding te maken. Dat wordt vreemd genoeg ook nog gestimuleerd door de industrie die op verpakkingen met grote letters aangeeft dat er geen kunstmatige toevoegingen in zitten.

Wetenschappelijke argumenten

De voorstanders komen met wetenschappelijke argumenten; grote studies die nooit enig risico hebben aangetoond, diepgaand onderzoek voordat E-nummers toegelaten worden, E-nummers die ook van nature al in voedingsmiddelen voorkomen. Deze argumenten zijn met name gebaseerd op wetenschappelijke feiten. Het is daarom niet vreemd dat beide groepen elkaar niet weten te overtuigen.

Coalitie vormen

Wat zou het mooi zijn als beide groepen een coalitie zouden kunnen vormen! Want laten we eerlijk zijn: zonder E-nummers zouden de schappen van onze supermarkten behoorlijk leeg zijn en dat is voor de meeste consumenten ook niet wenselijk.

Noodzakelijk of niet?

Net als in de politiek zal dit ook niet makkelijk zijn, maar laat ik als E-nummer-informateur een voorzetje geven. Als technoloog weet ik dat E-nummers in veel gevallen echt noodzakelijk zijn voor houdbaarheid, voedselveiligheid of andere eigenschappen. Maar als consument zie ik soms verpakkingen waar zoveel E-nummers op staan, dat ik twijfel of die allemaal wel noodzakelijk zijn.
Dus…

Beter communiceren

Als de industrie nu eens aan zou geven welke E-nummers écht noodzakelijk zijn, bijvoorbeeld vanuit het oogpunt van voedselveiligheid, en dit open, neutraal en begrijpelijk zou communiceren naar consumenten.

Genoegen nemen met

Als consumenten nu eens genoegen zouden nemen met een iets kortere houdbaarheid, iets minder kant-en-klare producten én iets meer zouden willen betalen voor hun eten.

Vertrouwen

En omdat ik niet altijd E-nummer-informateur wil blijven, zou mijn rol overgenomen kunnen worden door een instantie die onafhankelijk is en door zowel consumenten als industrie vertrouwd wordt.

Goede acties

Zouden we dan niet tot een prachtige coalitie kunnen komen en eindelijk tot goede acties kunnen komen, die het zo belangrijke terrein van de voeding wezenlijk kunnen verbeteren?